paramparça ettim seni, bize ait herşeyi
ardıma bakmamacasına kaçtım
terkettim seni acımasızca
kaçarken geride kalan herşeyi yaktım
sana ait o dönem, o saf kalbim yok artık
kötü, kara, kirli bi zaman sonra
şimdi senin elini tuttuğum sokaklarda
bi başkası yürüyor yanımda
sokulmak için can atıyor bana
oysa ben donuk fahişenin tekiyim
ne kadar güzel olduğumu söylüyor
susuyorum
başka şeyler de söylüyor, dinlemiyorum bile
şen kahkahalarla gülüyorum zavallı halime
sorguluyor beni
sorular sorular sorular
tükenmek bilmeyen sorular
duymak istediği cevapları veriyorum
çok zeki olduğumdan değil
aynı yolları binlerce kere yürüdüğüm için
ben hep bi başkasının duymak istediklerini söyledim çünkü
senin, arkadaşlarımın, ailemin, sokaktaki adamın..
kimin ya da neyin peşinde olduğumun bilincinde değilim artık
bi neden, bi sonuç yok hayatımda
şimdi nefret ediyorsun benden
ama önemli değil
çünkü artık ben bile kendimi sevmiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder