Son günlerde o kadar sinirliydim ki.. Barut fıçısı benim yanımda pamuk şeker kıvamında kalırdı herhalde. Saldırmaya yer arıyordum resmen. Biri bişi yapsa da hıncımı alsam diye çok kaşındım ama maalesef kimse beni yeterince tatmin edemedi. İzmirdeydim, cumartesi dışarı çıkınca görmem gereken ve gerekmeyen herkesi aynı anda görmüş oldum. Pek bi rahatladım tabi. Yan masamda uzunca bi süre eski sevgilimin kankaları oturdu. Arka masamda da ablası ve ablasının arkadaşları vardı. Hepsi gayet tabiii yüzüme gülümseyip arkamdan ne kadar da şerefsiz olduğumu konuşmuşlardır herhalde. Hepsine öpücükler, canlarım benim sağolsunlar :)
Cumartesi akşamı da alemlere aktık. Oturduğum yerden 3 farklı beyfendiden tanışma isteği aldım. Ben süperim falan diyemeyeceğim çünkü değilim. İzmir abaza dolmuş gibi geldi daha çok. Eskiden (bizim gençliğimizde :P) hiç böyle değildi. Ne olmuş pek anlayamadım. Biz en az 5-6 kız dışarı çıkardık da kimse dönüp bakmazdı bile. Az sarhoş naraları atmadık alsancaklarda :) Yinede özlemişim çok, hemde çok, çok, çok..
Kesin dönüş yapasım var aslında?!?
Listenin' 2: Incubus - Love Hurts
O şarkının akustiği daha keyifli, daha içten sanki.
YanıtlaSilincubus olsun kapı gıcırtısı olsun :)
YanıtlaSil