sen

O şarkı çalarken hatırlıyorum bizi.. Sadece sen ve ben vardık. İnanmıştım.. bu sefer kendimi tamamen bırakabilirim diye düşündüm. Senin için göze aldıklarım ve senin için vazgeçtiklerim zor gelmiyodu. Nasolsa sen vardın ya yanımda, gerisinin önemi yoktu. Senden bi saniye uzaklaştığımda özlüyodum seni. Bu nasıl bi duyguydu? Aşk da neymiş sana hissettiklerim karşısında. Tüm umursamaz huylarını, kendini korumak için geliştirdiğin o güçlü kalkanlarını aşıyodum, en en derinine sahip olabilmek için. Çünkü sen bendin, bende sen. Sevginin ve aitliğin ötesindeydim sana ilk dokunduğum andan itibaren. Kendimi bırakamadım, bıraktım derken kayboldum bi yerlerde. Senden uzak olmak acı. Sensiz olmak yıkıcı, ani değil yavaş bi ölümü kare kare yaşamak gibi.
Çok hızlı bi rock şarkısıydı yaşananlar. İnsanı havaya sokan bi giriş, yüksek tempolu müzik, muhteşem sözler ve hiç beklenmedik bi anda bitiş. Çok çabuk vardık en yükseğe ama ben hala bu düşüşe, yitirişe alışamadım. Sonlara alışık biri olan benim için bile zor geldi.
Yatağımda uyuyamıyorum, her yerde senden bi şey var. Şarkıları dinleyemiyorum, ağlayamıyorum bile. Ağlamak hissettiklerimi dışarı vurmama yetmez çünkü. Aylar belkilerle geçti. Unutmayı beceremesemde alışmak için her yolu denedim. Kendini beğenmişliğini haklı çıkarmamak için elimden geleni yaptım. BAŞARISIZ OLDUM. Haklıydın senden sonra kimseyle olmayı beceremedim. Alışamadım onlara, yetmediler...
En güzel anlarımda bile hep seni düşündüm. Saçma hayaller kurdum. Asla gerçekleşmeyecek hayaller. Keşke benden vazgeçmeseydin, keşke bi yolu olabilseydi. Keşke ruhumu, beynimin hapsinden çıkarabilseydim... Keşkeler sonum oldu.
Ama artık herşey daha farklı. Artık bişiler için uğraşmıyorum, umursamıyorum bile..bu aralar daha iyi anlıyorum seni, benzer şeyler hissediyorum. Acımasızlaşıyorum yeri gelince tıpkı senin gibi. Biliyorum eğer biraz çabalasaydım herşey çok farklı olucaktı ama yapamadım. Biliyosun sen, ben ve 2 ego, 4 kişiydik bu ilişkide.. Önem vermiyomuş gibi göründüğüme kanma "seni seviyorm" derken ciddiydim. Ama sen bunu zaten biliyodun. Karşına geçip binlerce yalanla duygularımı gizlemeye çalışırken de.. Aynını sende yapıyodn çünkü egolar asla yenilgiye gelemiyodu. Hayal kurmak ne kadar güzel olsada biz olamazdık artk daha iyi anlıyorm bunu. Ama yinede şu an yanımda olmanı ve saniye gibi geçen saatleri yaşamayı çok isterdim.. ve bu sefer iyi geceler deyip gitmek zorunda da diilsin.. sabaha kadar kalabilirsin..