Hava sıcak, hayat bunaltıcı.. Beachlere gitmek saçma, güneşi yüksek dozda müzikle görmek çok da gerekli değil.. Cumartesi gecesi için problem demetakalına mı gitsek yoksa serdara mı? Neyse ben zaten ruhsuzum, duygusuzum işte biliyosunuz beni.. Uzun zaman önce yazdığım bi yazıya baktım da, nedense ben artık böyle hissedemiyorum. Hissetmiyorum, hissettirilmiyorum. Büyüdük de o aşk masallarıyla kandırılamıyormuyuz. Yoksa artık herşey için çok mu geç?
"söylenecek fazla bişi yok.. ben yalnız başıma kendi yatağıma uzanana, acı beni sanki üzerimden silindir geçmiş gibi yatağa çivileyene kadar kederlenmeyi bekletiyorum.. acı bileklerimde, ellerimde, karnımda.. yatağımda dönüp duruyorum.. yokluğa alışmak için ilk çabalar.. kendi seçmiş olmadığım bi yalnızlık.."
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder