delirmeden önceki son çıkış

Bazen hayat kontrol edilemez derecede kötü gider ya hani.. Ve yapacak fazla bişi yoktur. Elden ne gelir? Oturup derin bi nefes almak bile zordur. Artık eskisi kadar çok yazmıyorum çünkü hayat üzerinde durup düşünemeyeceğim kadar hızlı akıp gidiyor.. Yeni gelenler hep gitmiş olanları aratıyor.. Bazı gitmiş olanlar asla bi daha geri dönmüyor. Geri geldikleri zannedilen her an sadece bir kandırmacadan ibaret.. Artık o kişiye ait o zaman dilimi çoktan geçmiş, bitmiş, harcanmış oluyor. Cümleler o eski anlamlarını yitirmiş ve yokluk tükenmez bi ateş gibi önüne çıkan herşeyi yakıp küle çeviriyor..

Benim yalnızlığım ve zavallı acılarım benliğimi yok ederken durup düşünemiyorum bile. Yaşamıyorum hatta.. Öylece insanların hayatından gelip geçiyorum işte.. Varlığım birşey katmıyor, yokluğum hiçbir şey ifade etmiyor.. Hepimiz yolumuza bir şekilde devam ediyoruz.. Hayat durup bekleyecek değil ya. Masumiyet, aşk, hayal, umut... hepsi bitmiş tükenmiş hikayelerin gerisinde kaldı. Ben kalpsiz, ruhsuz, huzursuz.. Ben hep yabancı.

musiki - lady antebellum need you now