The individual has always had to struggle to keep from being overwhelmed by the tribe. If you try it, you will be lonely often, and sometimes frightened. But no price is too high to pay for the privilege of owning yourself...

Nietzsche

7 Şubat 2010 Pazar

Çıktığın kapıyı hızlı kapatmamak

Önceki yazımda bahsettiğim nedenler ve sonuçlar yüzünden bi süre delirdim. Tırnaklarımın hepsini çatır çutur yedim. Cozuttum dağıttım, toparlamak için uğraşmadım.
Ne iyi ne de kötü oldum bi süre bilincimi yitirmeme yardımcı olacak akla gelebilen herşeyi yaptım. O karanlık tünellere bi kez daha girdim çıkmak istemedim.
Onun heyecanı sonuç olarak 2 gün sonra bitti "kızdan ayrıldım.." diye yazan mesajın inboxıma düşmesi gecikmedi. "Hıh" diyip geçtim bende. Gerçekten acı çekmemeyi bile öğrenmiştim artık.
Bu süreçler içerisinde evsizdim. Yanımda taşıdığım ve kaldığım heryerde bıraktığım bikaç parça eşya ile yaşadım. 1 hafta banyo yapmadan gezdim icabında. İğrençlik veya pislik değil sadece çaresizlik...
Zengin piçlerinden hep nefret ettim. Hele çaresizlik içerisinde rezidansta yaşayan eski sevgilinin kapısını çalmak zorunda kalmaktan daha da çok. Ama sadece uyumak istiyodum.

2 yorum: