Ötesi Berisi

bencilim bu aralar
sadece yazıyorum hiç okumuyorum
sadece anlatıyorum hiç dinlemiyorum
herşeyi sadece kendi istediğim zaman istediğim şekilde yapıyorum
onun evinin orasına burasına dağılmış 3-5 parça eşyamı toparlayıp çıkıyorum
kendimden iz bırakmamak için elimden geleni yapma çabaları..
hani hayvanlar pisliğini gizlemek için toprağı eşeler ya
bende hışımla eşeliyorum ortalığı
salondaki masanın altına saç tokam düşmüş
hemen eğilip alıyorum
etrafta ona yazdığım küçük notlar var bi zamanlardan kalma
hepsini çöpe atıyorum
işim bitince sanki orada hiç varolmamışım gibi olacak
ne de olsa yok olmak konusunda doktora sahibiyim
aslında bi nedeni yok..

bu aşk fazla bana..

ASLA

Hayatta çok fazla konuda "asla" dedim ve her ne için o kelimeyi kullandıysam sonunda asla yapmayacağım şeyi yaparken bulurum kendimi..
Gecenin bi yarısı önüme yığılmış sözleşmeleri okurken daldım yine bi yerlerden bi şeyler hatırladım. Yazmak istedim kelimeler hiç de güzel birleşmedi. Yine yazamıyorum çünkü hayatım "devil wears prada" filmi tarzında. Mantıksız saatlerde işim bitiyor. Aslında bitmiyor ben o gün için pes etmiş oluyorum artık. Bilgisayarı kaparken hala okunmamış mailler duruyor, ertesi güne bırakıyorum. Sabah çok daha fazlası bekliyor beni. Kafam hep çok dolu. Kendime ait yaptığım hiç birşey yok. Ayakta bile zor duruyorum hatta.


Asla hayatımdan ve özgürlüğümden iş güç diye vazgeçmeyecektim de..